'Een goede bijeenkomst', 'daar kan ik iets mee', herkenbaar' en 'nuttig'. Dat waren enkele reacties van gemeenten, werkgevers als huisvesters op de eerste bijeenkomst over de zogeheten bed-voor-bed-regeling op 26 februari in Eindhoven. Deze regeling is onderdeel van de Nationale Verklaring en roept gemeenten en huisvesters/werkgevers op in gezamenlijkheid onwenselijke huisvestingssituaties te beëindigen.
Leendert Koning, projectleider EU-arbeidsmigranten van BZK, ging in de openingsbijdrage in op de achtergrond en opzet van de regeling. ”Het doel van de regeling is om ongewenste huisvestingssituaties te beëindigen. Dat kan alleen bereikt worden als er wederzijds vertrouwen tussen gemeenten en huisvesters/werkgevers bestaat of op zijn minst groeit. De bed-voor-bedregeling is dus ook een gezamenlijke verantwoordelijkheid.”
Wim van den Engel, beleidsadviseur wonen van de gemeente Dordrecht ging in op de succesvolle aanpak van zijn gemeente. ”Dordrecht werkt door haar aantrekkelijke ligging en goedkope woningvoorraad al jaren als een makkelijk ‘doelwit’ om arbeidsmigranten op illegale wijze te huisvesten. We constateerden dat de prijs voor ‘een matras per nacht’ veel belangrijker was dan de woon-werkafstand.” Dordrecht koos er met succes voor in te zetten op twee sporen. Ten eerste via strikte regelgeving als het in stand houden van een quoteringsregeling op basis van de Huisvestingsverordening. Daarnaast zette de gemeente in op adequate handhaving, waarbij de corporaties op hun beurt een belangrijke rol vervullen bij het bieden van huisvestingsalternatieven.
De tweede casus werd toegelicht door Damaris Verleun, adviseur bij de gemeente Horst aan de Maas. ”Wij hebben voor een vorm van uitnodigingsplanologie gekozen. Na het formuleren van beleidsregels, was het noodzakelijk om de adequate huisvestingsvormen voor arbeidsmigranten ook planologisch in het bestemmingsplan en vergunningtechnisch vast te leggen en te legaliseren. Om het voor zowel de gemeente als de ondernemers makkelijk en goedkoop te maken, hebben we ervoor gekozen de ondernemers uit te nodigen de noodzakelijke bestemmingsplanprocedure gezamenlijk te doorlopen. En dat blijkt te werken. We zijn nu met bijna 90 procent van de ondernemers in gesprek. Het andere spoor is van ons beleid betreft handhaving. We zullen stevig inzetten op handhaving jegens huisvesters die niet voor legalisering kiezen.”
In de workshop ging ook veel aandacht uit naar het zelf oefenen met de bed-voor-bed-regeling. De deelnemers kregen een fictieve casus voorgelegd waarbij in een rollenspel naar een voor beiden partijen bevredigende aanpak moest worden gezocht. Nuttig, leerzaam en herkenbaar, zo bleek. Voorzitter Johan van der Craats peilde tot slot welke gemeenten, huisvesters/werkgevers met de regeling aan de slag wilden gaan. De inzet van de ondertekenaars van de Nationale Verklaring is immers dat de regeling in steeds meer gemeenten handen en voeten krijgt. Een substantieel deel van de deelnemers bleek aan de slag te willen gaan of inmiddels te zijn. ”Goed nieuws dus. Want de huisvesting van arbeidsmigranten kan en moet beter”, concludeerde Van der Craats.