Huisvesting arbeidsmigranten
Er verblijven zo’n 800.000 arbeidsmigranten uit andere Europese landen in Nederland. Er is door veel gemeenten, werkgevers en huisvesters gewerkt aan meer en betere huisvesting. Daarnaast zijn er keurmerken ontwikkeld, die eisen stellen waaraan die huisvesting ten minste moet voldoen. Maar het is niet genoeg. Emile Roemer maakte met zijn rapport ‘Arbeidsmigranten geen tweederangsburgers‘ duidelijk dat de inspanningen niet voldoende zijn. Zo leidt het huisvestingstekort tot te veel ondermaatse huisvesting en schimmige praktijken. Het Expertisecentrum Flexwonen berekende dat een sprong naar de gewenste kwaliteit betekent dat er ca. 160.000 kamers bij moeten komen, naast het al bestaande tekort. Een krachtige en gezamenlijke inzet is nodig om de positie van arbeidsmigranten te verbeteren.
Uitgelicht
Het huisvestingsprobleem in een notedop
De huisvesting die arbeidsmigranten wensen is afhankelijk van hun verblijfsperspectief. Wie voor korte tijd in Nederland werkt, al dan niet repeterend, of wie hier net binnenkomt heeft een andere vraag dan iemand die hier langdurig wil blijven. Het verblijfsperspectief kan in de loop van de tijd veranderen.
In de toch al krappe woningmarkt is het moeilijk om goede oplossingen te vinden. Arbeidsmigranten die hier langer willen blijven zitten in dezelfde positie als andere woningzoekenden. Zij kunnen in theorie een woning huren of misschien wel kopen, maar het aanbod is beperkt en de wachttijden lang. Voor de mensen die hier maar tijdelijk werken of net binnen komen is huren of kopen van een woning helemaal geen optie. Vaak zijn het de werkgevers of uitzendorganisaties die huisvesting voor hen regelen. Maar ook zij lopen er tegen aan dat er onvoldoende locaties beschikbaar zijn om nieuwe huisvesting te realiseren.
Het gevolg is dat er op grote schaal woningen aan de woningmarkt worden onttrokken, om die kamergewijs te verhuren aan arbeidsmigranten. Vaak op plekken en op een manier die zowel voor de omgeving als voor de arbeidsmigranten zelf onwenselijk is.
Het aanjaagteam onder leiding van Emile Roemer legde met zijn rapport ‘Arbeidsmigranten geen tweederangsburgers‘ de vinger op heel veel zere plekken, onder andere op het gebied van de woonsituatie. Heel langzaam beginnen in vervolg daarop beleid en maatregelen tot stand te komen die verbetering in de situatie moeten brengen.
Meer informatie
Arbeidsmigratie in goede banen
Arbeidmigranten geen tweederangs burgers
Jaarrapportage Arbeidsmigranten 2023
Verbeteren positie arbeidsmigranten