Ruim twintig jaar geleden kwam ik na de zomervakantie terug op school. Een klasgenoot, die ik al een paar weken niet had gezien, kwam vrolijk op me af en begroette me met deze woorden. ‘Alles flex?’ Ik had het zinnetje nog niet eerder gehoord, maar vanaf dat moment behoorde het meteen tot mijn vocabulaire.
Door : Yasin Torunoglu, Wethouder van Wonen, Wijken en Burgerparticipatie, gemeente Eindhoven
Jongeren veranderen om de zoveel jaar hun taalgebruik. Steeds komen er andere modewoorden op, worden door iedereen omarmd en zijn een aantal jaren later alweer vervangen door de volgende hype. Toch was ‘alles flex?’ een langer leven beschoren dan mijn klasgenoot en ik destijds verwachtten. Het bleken profetische woorden.
‘Alles flex’, het zou immers zomaar het motto van deze tijd kunnen zijn. We zijn aan het flexwerken, we hebben een flexibel mobiel abonnement, vacatures vragen om flexibele medewerkers en we hebben een flexibele rente op onze hypotheek. Geen wonder dus, dat ook flexwonen een verschijnsel is dat in deze tijd is uitgegroeid tot een breed omarmde woonoplossing.
Arbeidsmigranten, gescheiden vaders, studenten, alleenstaande starters op de woningmarkt, vluchtelingen. Het lijken heel verschillende groepen, maar één ding hebben deze mensen met elkaar gemeen: over het algemeen hebben zij geen wachttijd (of woonduur) opgebouwd en komen daarom niet snel in aanmerking voor een woonruimte. Terwijl ze wel op korte termijn om een woonruimte verlegen zitten. Flexwonen biedt hen een kans, een uitzicht op het moment dat ze in de knel zitten. Geen wonder dus, dat we in onze stad de ambitie hebben om de komende jaren minstens 1000 flexwoningen te realiseren.
Eindhoven heeft sinds 2014 een flexwonen-initiatief dat een voorbeeldproject is geworden voor velen in de rest van het land. Minister Blok beloonde het initiatief in 2015 zelfs met een prijs. Het gaat om een verzorgingsflat voor senioren die deels leeg kwam te staan. De vrijkomende appartementen werden langzaamaan weer opgevuld, maar niet met nieuwe senioren. De bewoners kregen arbeidsmigranten, studenten en andere ‘jongelingen’ over de vloer die hun omgeving een ander en nieuw leven begonnen in te blazen. Men moest in het begin af en toe wel wennen aan andere sociale gewoonten en omgangsvormen. Er was weleens wat wrijving.
Intussen zijn we een paar jaar verder. De nieuwigheid is ervan af. En de wrijving is intussen omgezet naar warmte. Men eet af en toe samen, speelt een potje biljart of maakt een wandeling door de buurt. De jongelingen houden de boel volgens de bewoners in beweging. Een beetje warmte en beweging vinden ze prima. Zo houd je immers nét even wat langer alles flex.
Zie ook andere columns op deze website:
- Internationale migratie en de noodzaak van een flexibele woningvoorraad. Door Godfried Engbersen, Hoogleraar sociologie EUR/lid WRR
- Flexwonen… we flexen wat af!. Door Jan Latten, Hoogleraar sociale demografie aan de Universiteit van Amsterdam, hoofddemograaf Centraal Bureau voor de Statistiek.
- Arbeidsmigratie is natuurlijk voor Limburg. Door Patrick van der Broeck, gedeputeerde Provincie Limburg.