Midden in het grote niets is een dorp gebouwd. Zonder naam, daarom noemen ze het 'Polendorp' of, correcter, want er wonen ook een paar Litouwers, 'Arbeidsmigrantenpark'. Er zou een poort moeten komen met die naam erop, in krulletters, maar dat gaat kennelijk te ver. Wel zijn er slagbomen en is er 24-uursbewaking, met camera's in elke straat.
‘Dobra, dobra, do-bra’ – Agnieszka en haar telefoon. ‘Voor mij is het ook nieuw’ – de afgelopen jaren bracht ze als arbeidsmigrant door in pensions en boerenschuren. Nu is ze burgemeester van Polendorp. Tevreden gaat ze voor, een huisje in, ‘voor twee personen’, zegt ze, ‘dat is nergens anders zo’. Privacy, dat is wat mensen willen die slechter zijn gewend. Lees verder>
Dit artikel is niet afkomstig van de EF-redactie. Daarom tonen wij slechts een deel van het artikel en linken we direct naar de originele bron.