Als ik u vraag wat de vijfde stad van Brabant is dan zegt u waarschijnlijk Helmond. Maar de vijfde stad van Brabant is inmiddels Oost-Europees, versnipperd over uitgeleefde vakantieparken, hotels en overbevolkte woningen, telt ruim 100.000 inwoners en is de snelst groeiende stad van onze provincie.
Erik van Merrienboer, gedeputeerde Ruimte en Wonen, provincie Noord-Brabant
De vijfde stad van Brabant is een stad waar de gemiddelde woning te vaak een caravan is die voor de hoofdprijs met vier personen wordt gedeeld, waar ziekte en arbeidsongeschiktheid je eigen probleem zijn, waar je kinderen niet kunt laten opgroeien. De vijfde stad van Brabant wordt aangedreven door goedkope arbeid. Wie te duur is kan niet meedoen, wie meedoet maakt kans te worden uitgebuit. Maar het is wèl een stad die voor de Brabantse economie onmisbaar is, want zonder deze inwoners blijft er steeds meer werk liggen.
Als de vijfde stad van Brabant op één plek geconcentreerd zou zijn, zouden we onmogelijk kunnen wegkijken. Zouden we moeten aanpakken. Maar weggestopt op honderden plekjes, onttrekt de stad en het leed dat zich hier en daar afspeelt zich aan het oog en aan het hart.
We kunnen niet wegkijken. Bedrijven die de Brabantse cultuur van gastvrijheid geweld aandoen mogen niet de goede werkgevers overschaduwen waar we juist trots op zijn. Ook sommige gemeenten zien de realiteit nog onvoldoende onder ogen, hebben niet in beeld wat er binnen de eigen gemeentegrenzen gebeurt en doen te weinig aan misstanden die arbeidsmigranten en de eigen bewoners in de kou laten staan. Wij als provincie hebben op onze beurt geaarzeld om de regie naar ons toe te trekken. Maar we aarzelen niet langer.
Op 17 januari organiseerden we daarom een eerste netwerkbijeenkomst over arbeidsmigratie en nodigden gemeenten, werkgevers, huisvesters en maatschappelijke organisaties uit om met ons mee te denken. De bomvolle zaal bevestigt het gedeelde urgentiegevoel. Het fundament voor een Brabants Netwerk Arbeidsmigratie werd op deze dag gelegd. Een greep uit de maatregelen waar we gezamenlijk verder mee aan de slag gaan:
- Betere registratie: een probleem dat we niet zien kunnen we niet oplossen. En dus is een sluitend systeem van verplichte in- en uitschrijving van alle arbeidsmigranten bij de gemeente een must. Daar hebben we betrokkenheid van het Rijk bij nodig;
- Naming and shaming: goed werkgeverschap willen we kennen en erkennen, net zoals we dat deze week met de ‘Brabants Besten’ deden. Met bedrijven die zich hier willen vestigen of die hier willen uitbreiden maken we vóóraf afspraken. Bedrijven die hier komen voor snelle winsten, maar hun maatschappelijke verantwoordelijkheden schuwen kunnen we missen als kiespijn.
- Goede huisvesting: de toepassing van het bestaande keurmerk van de Stichting Normering Flexwonen moet standaard worden voor huisvesters en inhurende werkgevers. Dat kunnen we bereiken als alle Brabantse gemeenten dit in hun beleid vastleggen.
- Geen verdringing van Brabantse woningzoekenden: dus geen inzet van woningen in het sociale en middensegment voor tijdelijk verblijf van arbeidsmigranten, de zogenoemde ‘short stay’.
- Ruimte maken voor kwalitatief goede grootschalige short stay voorzieningen, waarbij ook de verbinding gezocht wordt met de opgave voor andere spoedzoekers. Dat kan ook juist een bijdrage leveren aan een goede start van de integratie van migranten die langer in Nederland gaan blijven.
- Niet wegkijken, maar aanpakken: gemeenten zijn en blijven eerste overheid, dus alle gemeenten doen mee. Vanuit de Brabantbrede regiegroep sturen we op bindende regionale afspraken.
Daar hebben we u allemaal bij nodig, want het is vijf voor 12!
Zie ook andere columns op deze website
- ‘Samen met Flexwonen aan de slag!’, Josan Meijers
- ‘Arbeidsmigranten verdienen geen NIMBY-houding’, Ronald Bakker, wethouder Waalwijk
- ‘Arbeidsmigranten in de Nationale woonagenda; en nu verder…’ door Wim Reedijk, Expertisecentrum Flexwonen
- Oplossing EU gaat niet ver genoeg’, door Frank van Gool, CEO van OTTO Work Force
- ‘Permanente vraag naar tijdelijke wonen’, Door Dirk Jan van der Zeep, bestuursvoorzitter Portaal
- ‘Alles is veranderd behalve onze woonwijken, een nieuwe flexibele woningvoorraad is nodig’. Door Floris Alkemade, Rijksbouwmeester
- Alles flex? Door Yasin Torunoglu, Wethouder van Wonen, Wijken en Burgerparticipatie, gemeente Eindhoven
- Internationale migratie en de noodzaak van een flexibele woningvoorraad. Door Godfried Engbersen, Hoogleraar sociologie EUR/lid WRR
- Flexwonen… we flexen wat af!. Door Jan Latten, Hoogleraar sociale demografie aan de Universiteit van Amsterdam, hoofddemograaf Centraal Bureau voor de Statistiek
- Arbeidsmigratie is natuurlijk voor Limburg. Door Patrick van der Broeck, gedeputeerde Provincie Limburg