Hoe kunnen we de nieuwe expats een warm welkom en hulp bij huisvesting bieden? Het is vaak een van de eerst gestelde vragen door overheden wanneer een prestigieuze internationale organisatie zoals het EMA overweegt naar Nederland te verhuizen. Arbeidsmigranten verdienen hetzelfde warme welkom.
Jurriën Koops, directeur Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU)
Door tekorten op de arbeidsmarkt en de vergrijzing die op de deur klopt neemt de economische noodzaak van arbeidsmigratie in Nederland de komende jaren toe. Het CBS becijferde dit jaar een recordaantal vacatures en het UWV presenteerde een lijst van 140 beroepen waar een personeelstekort voor is. Tegelijkertijd genieten Zuid- en Oost-Europeanen die in eigen land op hoge werkloosheidscijfers of lage lonen stuiten, de vrijheid om in Nederland via de uitzendbranche laagdrempelig werk te vinden. Het is een potentiële win-win situatie.
Maar terwijl de economische noodzaak toeneemt wijzen veel afgewezen flexwoonprojecten er op dat het maatschappelijk draagvlak voor arbeidsmigratie afneemt. En daar ligt een dubbele moraal op de loer. Immers, we lijken het in Nederland wel normaal te vinden dat arbeidsmigranten onze huizen schilderen, pakketjes inpakken en fruit plukken. Maar wanneer na het aantrekken van een nieuw distributiecentrum lokaal eindelijk de vraag wordt gesteld waar deze mensen moeten wonen, wordt te vaak de andere kant op gekeken. Het is gevolg is een tekort aan 120.000 gecertificeerde bedden, uitwijking naar verouderde huisvestingslocaties en onnodig lange reisafstanden naar het werk. Zo verandert win-win in een situatie die alleen verliezers kent.
Als we willen voorkomen dat vergrijsd Nederland straks handen tekort komt, dan is er nieuwe actie nodig om het huisvestingstekort voor arbeidsmigranten terug te dringen. De ABU pleit voor meer regie op het huisvestingsbeleid vanuit het Rijk en de Provincies, een verankering van het SNF-keurmerk in alle gemeentelijke beleidskaders, en meer gemeentelijke steun voor nieuwe huisvestingsinitiatieven.
Met eenduidig beleid, een enkele moraal en meer lef komen we tot meer en betere huisvesting voor arbeidsmigranten. Daar wint iedereen bij. Ook de criticasters, die in een vergrijsd Nederland kunnen blijven rekenen op volle supermarktschappen en voldoende handen aan het bed.
Zie ook andere columns op deze website
- ‘5 voor 12 voor arbeidsmigratie’ door Erik van Merrienboer, gedeputeerde Ruimte en Wonen, provincie Noord-Brabant
- ‘Samen met Flexwonen aan de slag!’, door Josan Meijers, gedeputeerde Wonen Provincie Gelderland
- ‘Arbeidsmigranten verdienen geen NIMBY-houding’, door Ronald Bakker, wethouder Waalwijk
- ‘Arbeidsmigranten in de Nationale woonagenda; en nu verder…’ door Wim Reedijk, Expertisecentrum Flexwonen
- Oplossing EU gaat niet ver genoeg’, door Frank van Gool, CEO van OTTO Work Force
- ‘Permanente vraag naar tijdelijke wonen’, door Dirk Jan van der Zeep, bestuursvoorzitter Portaal
- ‘Alles is veranderd behalve onze woonwijken, een nieuwe flexibele woningvoorraad is nodig’. Door Floris Alkemade, Rijksbouwmeester
- Alles flex? Door Yasin Torunoglu, Wethouder van Wonen, Wijken en Burgerparticipatie, gemeente Eindhoven
- Internationale migratie en de noodzaak van een flexibele woningvoorraad. Door Godfried Engbersen, Hoogleraar sociologie EUR/lid WRR
- Flexwonen… we flexen wat af!. Door Jan Latten, Hoogleraar sociale demografie aan de Universiteit van Amsterdam, hoofddemograaf Centraal Bureau voor de Statistiek
- Arbeidsmigratie is natuurlijk voor Limburg. Door Patrick van der Broeck, gedeputeerde Provincie Limburg