Bestuurders (en managers) klagen nogal eens over weerstand en een gebrek aan draagvlak voor hun plannen. Zo ook bij de huisvesting van arbeidsmigranten. En niet zelden zijn voor de bestuurders de burgers (en voor managers de medewerkers) het probleem.
Prof. dr. mr. Stavros Zouridis is hoogleraar Bestuurskunde aan de Tilburg University
Zij zouden liever ‘geen verandering’ willen, ‘snappen niet dat keuzes moeten worden gemaakt’ of, erger nog, burgers ‘begrijpen de complexe kwestie niet (goed)’. Weer in het geval van huisvesting van arbeidsmigranten: ‘burgers overschatten de overlast’, ‘er ontstaat wel draagvlak als de arbeidsmigranten er eenmaal zitten’, ‘burgers willen wel hun bestelde pakketjes wel snel maar de arbeidsmigranten die daarbij horen niet in de buurt’ of ‘bij deze burgers is de globalisering nog niet doorgedrongen’.
Ik vraag me al jaren af of de bestuurders en managers die zich hieraan schuldig maken wel eens in de spiegel kijken. Want als Winston Gerschtanowitz bij diezelfde burgers de straatprijs komt brengen, zie ik al die misverstanden bij burgers niet. Hij wordt met open armen ontvangen en van weerstand tegen (de toch ingrijpende) verandering in hun leven is bij de winnaars van de straatprijs eigenlijk nooit sprake.
Badinerende houding
Natuurlijk ben ik niet gek en snap ik ook wel dat de vestiging van honderden arbeidsmigranten iets anders is dan de straatprijs van de postcodeloterij. Maar de badinerende houding van bestuurders (en managers trouwens ook) naar hun eigen burgers die spreekt uit hoe zij opereren, leidt wel tot juridisering. Burgers kunnen dan immers niet anders dan naar de rechter stappen.
In het geval van de huisvesting van vijftien arbeidsmigranten in Waalwijk leidde een eenvoudige vergunning zelfs tot meer dan honderd formele bezwaren en ten minste vijf juridische procedures. Met als gevolg een maximum van vijf arbeidsmigranten in de vergunning, en eigenlijk alleen maar verliezers. Burgers bij wie het vertrouwen in hun gemeentebestuur een knauw krijgt, een eigenaar die minder inkomsten heeft en belastinggeld dat beter besteed had kunnen worden.
Spelregels
In dit geval wel fijn dat de juristen in de bezwaaradviescommissie en in de rechterlijke macht alle betrokkenen nog eens hebben gehouden aan de spelregels die in onze samenleving voor iedereen gelden. Maar meer in het algemeen geldt dat met een eerlijke en oplossingsgerichte houding bij de initiatiefnemer en een strategie van bindend besturen door het college van burgemeester en wethouders een hoop ellende kan worden voorkomen.
Stavros Zouridis is als bestuurskundige verbonden aan Tilburg University. Hij onderzocht juridisering onder meer bij de huisvesting van arbeidsmigranten en schreef voor bestuurders mee aan het boek Ontbindend en bindend besturen van de omgeving (gratis beschikbaar via www.bindendbesturen.nl of www.boom.nl/bestuurskunde).
Zie ook andere columns op deze website
- ‘Het kan alleen goed gaan met Nederland, als het met iedereen goed gaat‘, Karien van Gennip, minister van SZW
- ‘Verkeerd signaal‘, Wim Reedijk, Expertisecentrum Flexwonen
- ‘Omzien naar arbeidsmigranten’, door Bregje Mollee, adjunct-directeur ABU
- Meer huisvesting arbeidsmigranten een probleem? Het is juist een oplossing!’, door Anne Deelen, Belangenbehartiger VNO-NCW Brabant Zeeland
- Supertrots’, door Anne Koning, gedeputeerde Zuid-Holland
- ‘Stoelendans en klapstoeltjes’, door Erik Dannenberg voorzitter Divosa, de vereniging van gemeentelijke directeuren in het sociaal domein
- ‘Worden we wakker in Nederland?’ door Ria Stienen, HR-Director Netherlands, XPO Logistics
- ‘Waken voor dubbele moraal‘ door Jurriën Koops, directeur Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU)
- ‘5 voor 12 voor arbeidsmigratie’ door Erik van Merrienboer, gedeputeerde Ruimte en Wonen, provincie Noord-Brabant
- ‘Samen met Flexwonen aan de slag!’, door Josan Meijers, gedeputeerde Wonen Provincie Gelderland
- ‘Arbeidsmigranten verdienen geen NIMBY-houding’, door Ronald Bakker, wethouder Waalwijk
- ‘Arbeidsmigranten in de Nationale woonagenda; en nu verder…’ door Wim Reedijk, Expertisecentrum Flexwonen
- Oplossing EU gaat niet ver genoeg’, door Frank van Gool, CEO van OTTO Work Force
- ‘Permanente vraag naar tijdelijke wonen’, door Dirk Jan van der Zeep, bestuursvoorzitter Portaal
- ‘Alles is veranderd behalve onze woonwijken, een nieuwe flexibele woningvoorraad is nodig’. Door Floris Alkemade, Rijksbouwmeester
- Alles flex? Door Yasin Torunoglu, Wethouder van Wonen, Wijken en Burgerparticipatie, gemeente Eindhoven
- Internationale migratie en de noodzaak van een flexibele woningvoorraad. Door Godfried Engbersen, Hoogleraar sociologie EUR/lid WRR
- Flexwonen… we flexen wat af!. Door Jan Latten, Hoogleraar sociale demografie aan de Universiteit van Amsterdam, hoofddemograaf Centraal Bureau voor de Statistiek
- Arbeidsmigratie is natuurlijk voor Limburg. Door Patrick van der Broeck, gedeputeerde Provincie Limburg