Wij gebruiken cookies om het webverkeer te analyseren. Meer informatie Accepteer

Column Henk Peter Kip en Ger Peeters

In een week met chaotische taferelen bij de behandeling van de nieuwe asielwetgeving in de Tweede Kamer slipte één element er bijna ongemerkt tussendoor. Tegen de wens van vele gemeenten, corporaties en het COA in wordt het onmogelijk om statushouders voorrang te geven op een sociale huurwoning.

 

 

 

 

 

Ger Peeters, bestuurder Wonen Limburg en Henk Peter Kip, directievoorzitter Woonin

 

Crisisnoodopvanglocaties

Deze woningzoekende kunnen dan niet meer geholpen worden en zullen via alternatieve kanalen moeten wonen. Het is waarschijnlijk dat een grote groep onder andere in de (hele dure!) daklozenopvang en soortgelijke voorzieningen terecht komt. Daarbij ligt het voor de hand dat de COA-locaties steeds verder vollopen waarbij zeer dure crisisnoodopvanglocaties zoals cruiseschepen moeten worden ingezet. COA voorspelt nu al dat volgend jaar de helft van alle plekken bezet zal worden door statushouders.

 

Eén maand

Maar hoe groot is het probleem eigenlijk? Bij het COA zitten een kleine 20.000 statushouders te wachten op doorstroming naar een woning in een gemeente. De schatting is dat met circa 11.000 woningen deze prop in de keten opgelost kan worden. In de sociale huursector komen per maand ongeveer zoveel woningen vrij, doordat de zittend huurder verhuist. Als we samen het moedige besluit zouden nemen om gedurende één maand alle vrijkomende sociale huurwoningen in Nederland naar deze groep statushouders te laten gaan, dan is het probleem opgelost. Echt waar.

 

Blijvende oplossing

En de bestaande woningzoekenden dan zult u zeggen? ‘Die moeten langer wachten, schandalig!’, je hoort het politici met een bepaalde politieke agenda al roeptoeteren. Die bestaande woningzoekenden moeten nu gemiddeld 7 jaar in Nederland wachten op zijn of haar woning. Daar komt dan dus één maand bij. Knap vervelend, maar toch niet heel veel erger dan nu. Het goede nieuws is dat onze oplossing een besparing oplevert van minimaal 600 miljoen euro per jaar aan kosten voor noodopvang. Met dat bedrag kunnen we elk jaar 3.000 woningen toevoegen aan de woningvoorraad. Zo maken we er ook een blijvende oplossing van die voor alle woningzoekenden, statushouder of niet, gaat helpen. Nog een ander voordeel: voor de politici die het vreemdelingenprobleem tot hun totale politieke agenda maken, laten we het ergste gebeuren dat hen kan overkomen. We lossen het probleem op.

 

Zie ook andere columns op deze website

 

 

Datum:
Dossier:
Onderwerp: